Kultura Współczesna - e-wydanie – 2/2012

Ostatnimi czasy dyskursy – publiczny oraz naukowy – nasycane są zagadnieniami ważkimi i fundamentalnymi: od partycypacji obywatelskiej po formy życia intymnego. Resztę miejsca zajmują na ogół rozmaite karykatury polityki, by użyć pojemnego określenia profesora Mirosława Karwata, lub też problemy przygodne, tak zwane marginalia kulturowe, fascynacje sezonów ogórkowych. Rzecz jasna, zagadnienie miasta w naukach o społeczeństwie i kulturze należy do pierwszej, ważkiej części dyskursu, a co za tym idzie, uwagę badaczy przyciągają zjawiska „pierwszego planu”, takie jak metropolizacja, gentryfikacja, wielokulturowość miast, sztuki miasta itp. Tymczasem celem numeru „Kultury Współczesnej”, który oddajemy właśnie do Państwa rąk, będącego swoistym intermezzo w sekwencji podejmowanych przez czasopismo tematów kardynalnych, jest „inne”, rozbijające rutyny poznawcze spojrzenie na wielkomiejską codzienność, wychwycenie nie-błahych uwarunkowań w codziennych oczywistościach, do jakich bez wątpienia zalicza się na przykład obecność szyn czy zatoczek przystanków autobusowych w miejskim krajobrazie kulturowym. Do takiej twórczej, w sporej mierze artystyczno-naukowej nieprawomyślności i niefrasobliwości, szanującej przy tym wielodziedzinowość we współczesnej nauce i ideały antropologii kulturowej, nakłania tekst Gera Duijzingsa.
Fragment artykułu „Wsiąść do tramwaju nie byle jakiego”, którego autorami są Włodzimierz Karol Pessel i Igor Piotrowski.

POPRZEDNIE NUMERY CZASOPISMA DOSTĘPNE W SEKCJI "NUMERY ARCHIWALNE"

Kwartalnik Kultura Współczesna. Teorie. Interpretacje. Praktyka wydawany jest nieprzerwanie od 1993 roku – najpierw przez Instytut Kultury, a od 2003 roku przez Narodowe Centrum Kultury. Pismo jest forum Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, które sprawuje pieczę nad jego zawartością. Zachowując status kwartalnika naukowego, periodyk wpisuje się w najbardziej aktualne debaty poświęcone kulturze, naukom o kulturze, jak również zjawiskom około kulturowym. Jest otwarty na inne środowiska opiniotwórcze w kraju i za granicą, pragnie być płaszczyzną wymiany myśli i dyskusji wykraczających poza Akademię. Na poszczególne numery kwartalnika składają się artykuły o charakterze teoretycznym i metodologicznym, omawiające współczesne problemy kultury kontekstach historiozoficznych, socjologicznych i praktycznych. Opracowanie koncepcji merytorycznej kolejnych numerów i ich redakcja naukowa powierzane są naukowcom reprezentującym różne środowiska akademickie, z różnych punktów widzenia analizującym problemy kultury współczesnej.  Radę naukową pisma tworzą profesorowie: Stefan Bednarek, Erika Fischer-Lichte, Knut Andreas Grimstad, Bohdan Jung, Ralf Konersmann, Ewa Kosowska, Ewa Rewers, Paweł Rodak i Anna Wieczorkiewicz.  Redaktorem naczelnym Kultury Współczesnej jest od roku 2006 profesor Andrzej Gwóźdź z Uniwersytetu Śląskiego.